Σύμφωνα με τους γενικούς κανόνες περί δικαιοδοσίας, τα κροατικά δικαστήρια έχουν διεθνή δικαιοδοσία σε υποθέσεις στις οποίες ο εναγόμενος έχει τον συνήθη τόπο κατοικίας του στη Δημοκρατία της Κροατίας (άρθρο 46, παράγραφος 1, του Νόμου για το ιδιωτικό διεθνές δίκαιο).

Τα κροατικά δικαστήρια έχουν επίσης διεθνή δικαιοδοσία σε διαφορές που αφορούν τις περιουσιακές σχέσεις των συζύγων, εάν ο εναγόμενος δεν έχει τον συνήθη τόπο κατοικίας του στη Δημοκρατία της Κροατίας, αλλά ο ενάγων έχει τον συνήθη ή τον προσωρινό τόπο κατοικίας του στην Κροατία κατά την άσκηση της αγωγής (άρθρο 59, παράγραφος 1, του Νόμου για το ιδιωτικό διεθνές δίκαιο).

Εάν το μεγαλύτερο μέρος των περιουσιακών στοιχείων των συζύγων βρίσκεται στη Δημοκρατία της Κροατίας και το υπόλοιπο βρίσκεται στο εξωτερικό, το δικαστήριο μπορεί να αποφασίσει για τα περιουσιακά στοιχεία που βρίσκονται στο εξωτερικό μόνον εάν αποφασίσει για τα περιουσιακά στοιχεία που βρίσκονται στη Δημοκρατία της Κροατίας και μόνον εφόσον ο εναγόμενος συμφωνήσει σε κάτι τέτοιο (άρθρο 59, παράγραφος 2, του Νόμου για το ιδιωτικό διεθνές δίκαιο).

Ωστόσο, τα κροατικά δικαστήρια έχουν αποκλειστική δικαιοδοσία στις διαφορές που αφορούν το δικαίωμα διάθεσης ακίνητης περιουσίας η οποία βρίσκεται στο έδαφος της Δημοκρατίας της Κροατίας (άρθρο 56 του Νόμου για το ιδιωτικό διεθνές δίκαιο).

Οι σύζυγοι μπορούν να συμφωνήσουν στη δικαιοδοσία αλλοδαπού δικαστηρίου μόνον εάν ένας εξ αυτών είναι αλλοδαπός πολίτης και εφόσον δεν πρόκειται για υπόθεση η οποία υπάγεται στην αποκλειστική δικαιοδοσία των κροατικών δικαστηρίων.

Οι σύζυγοι μπορούν να συμφωνήσουν στη δικαιοδοσία των κροατικών δικαστηρίων, εφόσον τουλάχιστον ένας εξ αυτών είναι κροάτης πολίτης (άρθρο 49, παράγραφος 2, του Νόμου για το ιδιωτικό διεθνές δίκαιο).

Print this topic

back to top