In erfrechtelijke procedures worden de eigendomsrechten en -plichten van de voormalige echtgenoten vastgesteld op basis van het vermogensstelsel dat tussen hen bestond (m.a.w. ofwel het wettelijk stelsel, het stelsel volgens het huwelijkscontract of het stelsel vastgelegd door een rechterlijke beslissing) en ook overeenkomstig de instructies (testament) die door de overleden echtgenoot werden gegeven met betrekking tot zijn/haar vermogen in geval van zijn/haar overlijden. Indien nodig worden de beginselen voor de verdeling van vermogen door de rechtbank, vermeld in punt 5.1, toegepast. De langstlevende echtgenoot en de erfgenamen kunnen echter anders overeenkomen (artikel 764, lid 1 van het Burgerlijk Wetboek).

Het aandeel van de overledene in de beëindigde en verdeelde gemeenschap van goederen (meestal de helft van de ontbonden gemeenschap van goederen) maakt deel uit van zijn/haar nalatenschap (samen met zijn/haar persoonlijk vermogen) hetgeen aldus onderhevig is aan de erfopvolging. De langstlevende echtgenoot en de kinderen van de overledene erven in eerste graad van erfopvolging, elk van hen in gelijke delen (artikel 1635, lid 1 van het Burgerlijk Wetboek).

Print this topic

back to top