W Hiszpanii nie istnieją jednolite uregulowania dotyczące zarejestrowanych związków partnerskich, ani w prawie rzeczowym, ani w prywatnym prawie międzynarodowym. Niektóre wspólnoty autonomiczne posiadają własne uregulowania.

Związki partnerskie mogą być homoseksualne lub heteroseksualne, zarejestrowane lub niezarejestrowane. Nie istnieją uregulowania ogólnokrajowe.

We wspólnotach autonomicznych Andaluzji,Aragonii, Asturii,Balearów, Wysp Kanaryjskich i Kantabrii, prawo o związkach partnerskich obejmuje także przepisy prawne dotyczące istnienia rejestru związków.

We wspólnocie autonomicznej Katalonii przewiduje się tylko rejestry miejskie. Zawarcie związku partnerskiego potwierdza się aktem urzędowym.

We wspólnotach autonomicznych Estremadury,Madrytu, Nawarry, Kraju Basków, Walencji, Kastylii–La Manchy i Kastylii i Leon nie istnieją szczegółowe uregulowania dotyczące związków partnerskich; odnośne przepisy zawarte są w uregulowaniach dotyczących rejestru związków.

Rejestry związków regulowane są nie na poziomie krajowym, lecz regionalnym (wspólnot autonomicznych), przy czym szczegółowe przepisy prawne istnieją tylko we wspólnotach autonomicznych Andaluzji,Aragonii, Asturii,Balearów, Wysp Kanaryjskich,Kastylii-La Manchy, Kastylii i León,Estremadury,Galicji,Madrytu, Kraju Basków i Walencji, posiadających również przepisy prawne dotyczące związków nieformalnych.

Każda wspólnota autonomiczna posiada inne uregulowania dotyczące rejestru, a zróżnicowane są także skutki rejestracji, od zwykłej deklaracji po faktyczną równoważność z małżeństwem. Niektóre wspólnoty autonomiczne nie przewidują takiego regionalnego rejestru.

Nie istnieją szczegółowe przepisy prawne regulujące kwestie majątkowe w niezarejestrowanych związkach małżeńskich, przy czym nawet w związkach zarejestrowanych to partnerzy decydują o ustroju majątkowym (o ile prawo nie stanowi inaczej), z możliwością wyboru zasad analogicznych do tych mających zastosowanie w przypadku małżeństwa. W razie braku jakiejkolwiek umowy lub szczegółowych przepisów prawnych stosuje się ogólne przepisy prawa zobowiązań i prawa rzeczowego.

O ile nie przewidziano inaczej, mieszkanie rodziny należy do właściciela, chyba że mieszkają w nim dzieci lub występuje potrzeba ochrony interesu, przy czym w takim przypadku sprawę rozstrzyga sąd.

Print this topic

back to top