1 Jakie jest prawo właściwe?
1.1. Jakie prawo ma zastosowanie do majątku par? Jakie kryteria/zasady są stosowane do określenia prawa właściwego? Które międzynarodowe konwencje muszą być przestrzegane w poszczególnych państwach?
Zgodnie z art. 2590 kodeksu cywilnego, małżeński ustrój majątkowy podlega prawu wybranemu przez małżonków. W razie braku wyboru prawa właściwego, małżeński ustrój majątkowy podlega prawu regulującemu ogólne skutki małżeństwa. Artykuł 2589 kodeksu cywilnego stanowi, że ogólne skutki małżeństwa reguluje prawo państwa wspólnego zwyczajowego miejsca zamieszkania małżonków, a jeśli małżonkowie nie posiadają wspólnego zwyczajowego miejsca zamieszkania, to stosuje się prawo państwa wspólnego obywatelstwa małżonków. Jeżeli natomiast małżonkowie nie posiadają wspólnego obywatelstwa, to stosuje się prawo państwa, w którym zawarto małżeństwo. Niemniej należy zauważyć, że tytułem odstępstwa od tych przepisów prawo małżonków do mieszkania rodziny oraz system instrumentów dotyczących tego mieszkania reguluje prawo miejsca położenia mieszkania. Rumunia nie jest sygnatariuszem konwencji haskiej z 14 marca 1978 r. o prawie właściwym dla małżeńskich ustrojów majątkowych.
1.2. Czy małżonkowie mogą wybrać prawo, które ma do nich zastosowanie? Jeśli tak, jakie zasady obowiązują przy takim wyborze (np. prawa, które można wybrać, wymogi formalne, prawo działające wstecz)?
Małżonkowie mogą wybrać prawo regulujące ich ustrój majątkowy. Zgodnie z art. 2590 ust. 2 kodeksu cywilnego wybór ten jest ograniczony do: prawa państwa, na którego terytorium jeden z małżonków posiada zwyczajowe miejsce zamieszkania w chwili dokonania wyboru, prawa ojczystego któregokolwiek z małżonków w chwili dokonania wyboru oraz prawa państwa, w którym małżonkowie obrali pierwsze wspólne zwyczajowe miejsce zamieszkania po zawarciu małżeństwa. Umowa o wyborze prawa może poprzedzać zawarcie małżeństwa, może też zostać zawarta w chwili zawarcia małżeństwa bądź w czasie trwania małżeństwa. Umowa powinna spełniać wymogi formalne przewidziane prawem wybranym jako prawo właściwe lub prawem miejsca zawarcia umowy. W każdym przypadku wymagana jest jednak forma pisemna z podpisem obojga małżonków i datą. Jeżeli małżonkowie nie uzgodnią inaczej, nowo wybrane prawo właściwe wywołuje skutki wyłącznie na przyszłość. Umowa nie może naruszać praw osób trzecich.
