2 Υπάρχει νόμιμο καθεστώς που να διέπει τις περιουσιακές σχέσεις των συζύγων και, εφόσον υπάρχει, τι προβλέπει;
2.1. Παρακαλούμε περιγράψτε τις γενικές αρχές: Ποια αγαθά αποτελούν μέρος της κοινοκτημοσύνης περιουσιακών στοιχείων; Ποια αγαθά αποτελούν μέρος των ξεχωριστών περιουσιών των συζύγων;
Το νόμιμο σύστημα ρύθμισης των περιουσιακών σχέσεων των συζύγων στη Δανία είναι το σύστημα της κοινοκτημοσύνης. Κάθε περιουσιακό στοιχείο που ανήκει στους συζύγους κατά τον χρόνο τέλεσης του γάμου τους ή που αυτοί αποκτούν αργότερα καθίσταται τμήμα της κοινής περιουσίας τους. Ωστόσο, οι σύζυγοι δύνανται να συμφωνήσουν τη μη εφαρμογή των νόμιμων κανόνων επί της περιουσίας τους και να συνάψουν μια πλήρη ή μερική σύμβαση περί προσωπικής περιουσίας (βλ. σημείο 3.1.). Στην περίπτωση δωρεάς ή κληρονομίας, ο δωρητής ή ο διαθέτης επίσης δύναται να ορίσει ότι το αντικείμενο της δωρεάς ή της κληρονομίας δεν θα αποτελεί τμήμα της κοινής περιουσίας. Σε περίπτωση έλλειψης συμφωνίας που να ορίζει άλλως, η κοινή περιουσία δεν περιλαμβάνει τα αμεταβίβαστα δικαιώματα και τα δικαιώματα προσωπικής φύσης, όπως ορισμένα είδη δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και η προσωπική φήμη και πελατεία που σχετίζεται με επιχειρηματικές δραστηριότητες. Περαιτέρω, σε περίπτωση διανομής της περιουσίας λόγω διαζυγίου ή νόμιμου χωρισμού, κάθε σύζυγος διατηρεί τα εύλογα συνταξιοδοτικά δικαιώματά του. Εάν ο γάμος διήρκεσε για σύντομο μόνο χρονικό διάστημα, οι σύζυγοι διατηρούν το σύνολο των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων τους. (Νόμος περί των έννομων αποτελεσμάτων του γάμου, άρθρα 15, 16, 16 α και κεφάλαιο 4)
2.2. Υπάρχουν νομικές προϋποθέσεις σχετικά με την κατανομή των περιουσιακών στοιχείων;
Βλ. ερώτημα 2.1.
2.3. Οι σύζυγοι πρέπει να προβούν σε απογραφή των περιουσιακών στοιχείων; Εάν ναι, πότε και με ποιον τρόπο;
Συνήθως, επαρκεί η σύνταξη ενός καταλόγου των περιουσιακών στοιχείων που υπόκεινται σε σύμβαση περί προσωπικής περιουσίας.
2.4. Ποιος είναι υπεύθυνος για τη διαχείριση των περιουσιακών στοιχείων; Ποιος έχει δικαίωμα διάθεσης των περιουσιακών στοιχείων; Μπορεί ένας εκ των συζύγων να διαθέσει/διαχειριστεί την περιουσία μόνος του ή είναι απαραίτητη η συναίνεση του έτερου συζύγου (π.χ. στις περιπτώσεις διάθεσης της οικίας των συζύγων); Ποια είναι η επίδραση ενδεχόμενης απουσίας συναίνεσης στην εγκυρότητα μιας νομικής συναλλαγής και στο αντιτάξιμο κατά τρίτων;
Καταρχήν, κάθε σύζυγος δύναται να διαχειρίζεται ελεύθερα τα περιουσιακά στοιχεία που ο ίδιος συνεισέφερε στον γάμο, καθώς και τα περιουσιακά στοιχεία που απέκτησε κατά τη διάρκεια του γάμου. Ωστόσο, εάν τα εν λόγω περιουσιακά στοιχεία αποτελούν τμήμα της κοινής περιουσίας, οφείλει να τα διαχειρίζεται κατά τρόπο υπεύθυνο. (Νόμος περί των έννομων αποτελεσμάτων του γάμου, άρθρα 16-17) Ένας σύζυγος δεν δύναται, χωρίς τη συναίνεση του άλλου συζύγου, να διαθέσει ή να υποθηκεύσει ακίνητο που ανήκει στην κοινή περιουσία, εάν το εν λόγω ακίνητο χρησιμοποιείται ως η οικογενειακή κατοικία ή εάν σχετίζεται με το επάγγελμα του άλλου συζύγου. Επιπλέον, ένας σύζυγος δεν δύναται να διαθέσει, ενεχυριάσει ή υποθηκεύσει αντικείμενα οικιακής χρήσης στην κοινή κατοικία των συζύγων, τα αναγκαία εργαλεία εργασίας του άλλου συζύγου ή αντικείμενα που χρησιμοποιούνται από τα τέκνα για τις προσωπικές τους ανάγκες, εάν αυτά αποτελούν τμήμα της κοινής περιουσίας (άρθρο 19 του νόμου περί των έννομων αποτελεσμάτων του γάμου). Σε περίπτωση που ένας σύζυγος αρνείται να επιτρέψει τις εν λόγω πράξεις διάθεσης, η αρμόδια περιφερειακή κρατική διοίκηση δύναται να επιτρέψει τη διάθεση, εάν δεν υπάρχει εύλογη αιτία για την άρνησή της. Σε περίπτωση που τα ανωτέρω περιουσιακά στοιχεία διατεθούν χωρίς συναίνεση ή άδεια, ο μη συναινέσας σύζυγος δύναται να επιτύχει τη δικαστική ακύρωση της διάθεσης, εφόσον ο τρίτος γνώριζε ή όφειλε να γνωρίζει ότι ο σύζυγος που προέβη στη διάθεση δεν διέθετε το σχετικό δικαίωμα. (Νόμος περί των έννομων αποτελεσμάτων του γάμου, άρθρο 16 και άρθρα 18-20)
2.5. Υπάρχουν δικαιοπραξίες που καταρτίζονται από τον ένα σύζυγο αλλά δεσμεύουν και τον άλλο;
Όχι.
2.6. Ποιος είναι υπεύθυνος για χρέη που συνάφθηκαν κατά τη διάρκεια του γάμου; Ποια περιουσιακά στοιχεία μπορούν να χρησιμοποιήσουν οι πιστωτές προκειμένου να ικανοποιήσουν τις αξιώσεις τους;
Κάθε σύζυγος ευθύνεται για τις ιδίες αυτού υποχρεώσεις που δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια ή πριν από τον γάμο με το μερίδιό του επί της κοινής περιουσίας και με την προσωπική του περιουσία. Για την εκπλήρωση των κοινών υποχρεώσεων των συζύγων, ο πιστωτής δύναται να στραφεί κατά της κοινής περιουσίας και κατά της προσωπικής περιουσίας των συζύγων. (Νόμος περί των έννομων αποτελεσμάτων του γάμου, άρθρο 25)