2.1. Παρακαλούμε περιγράψτε τις γενικές αρχές: Ποια αγαθά αποτελούν μέρος της κοινοκτημοσύνης περιουσιακών στοιχείων; Ποια αγαθά αποτελούν μέρος των ξεχωριστών περιουσιών των συζύγων;

Το νομικό καθεστώς που διέπει τις περιουσιακές σχέσεις των συζύγων είναι το καθεστώς που διέπει το διαχωρισμό της περιουσίας. Κάθε σύζυγος διατηρεί τα περιουσιακά στοιχεία που έφερε στο γάμο και γίνεται αποκλειστικός ιδιοκτήτης των αγαθών που απέκτησε κατά τη διάρκεια του γάμου (§ 1237 Allgemeines Bürgerliches Gesetzbuch, ABGB). Όσον αφορά τη δυνατότητα διάθεσης των αγαθών τους, κατά βάση οι σύζυγοι δεν υπόκεινται σε κανενός είδους περιορισμό και δεν είναι απαραίτητο να εγγυώνται για τα χρέη του έτερου συζύγου.

2.2. Υπάρχουν νομικές προϋποθέσεις σχετικά με την κατανομή των περιουσιακών στοιχείων;

Δεν υπάρχουν αντίστοιχες νομικές προϋποθέσεις.

2.3. Οι σύζυγοι πρέπει να προβούν σε απογραφή των περιουσιακών στοιχείων; Εάν ναι, πότε και με ποιον τρόπο;

Δεν υπάρχει καμία διάταξη που να καθιστά υποχρεωτική την απογραφή περιουσιακών στοιχείων.

2.4. Ποιος είναι υπεύθυνος για τη διαχείριση των περιουσιακών στοιχείων; Ποιος έχει δικαίωμα διάθεσης των περιουσιακών στοιχείων; Μπορεί ένας εκ των συζύγων να διαθέσει/διαχειριστεί την περιουσία μόνος του ή είναι απαραίτητη η συναίνεση του έτερου συζύγου (π.χ. στις περιπτώσεις διάθεσης της οικίας των συζύγων); Ποια είναι η επίδραση ενδεχόμενης απουσίας συναίνεσης στην εγκυρότητα μιας νομικής συναλλαγής και στο αντιτάξιμο κατά τρίτων;

Κατ’ αρχήν, οι σύζυγοι μπορούν να διαθέσουν ελεύθερα τα αντίστοιχα περιουσιακά τους στοιχεία κατά τη διάρκεια του γάμου. Θα μπορούσαν να περιορίσουν την ελευθερία διάθεσης ορισμένων αγαθών συμφωνόντας στην απαγόρευση εκποίησης και/ή υποθήκευσης προς όφελος του έτερου συζύγου (§ 364c ABGB). Η καταγραφή της εν λόγω απαγόρευσης στο κτηματολόγιο είναι επίσης αντιτάξιμη κατά τρίτων, ούτως ώστε στο εξής η αντίστοιχη ακίνητη περιουσία μπορεί να διατεθεί μόνο με τη συναίνεση του έτερου συζύγου. 
Εάν οι σύζυγοι αποκτήσουν συγκυριότητα σε οριζόντια ιδιοκτησία υπό την έννοια του Νόμου WEG (Νόμος περί οριζόντιας ιδιοκτησίας - Wohnungseigentumsgesetz) δύνανται να διαθέσουν μόνο την κυριότητα σε οριζόντια ιδιοκτησία καθώς και τη χρήση του αντικειμένου (§ 13 para 4 WEG). Τα μερίδια σε οριζόντια ιδιοκτησία δύνανται επίσης να περιοριζόνται, εκποιούνται ή να υπόκεινται σε εκτέλεση από κοινού. Ενδεχόμενη εκποίηση του μεριδίου ιδιοκτησίας από τον ένα σύζυγο πρέπει να εγκρίνεται από τον έτερο σύζυγο. (§ 13 para 3 WEG) Εάν σκοπός της κατοικίας είναι η ικανοποίηση της επιτακτικής ανάγκης στέγασης τουλάχιστον ενός εκ των συζύγων, κατά τη διάρκεια του γάμου, στον έτερο σύζυγο απαγορεύεται η κατάθεση αγωγής για τη λήξη της κοινής οριζόντιας ιδιοκτησίας βάσει του § 830 ABGB (§ 13 para 6 WEG).
Εάν μόνο ένας σύζυγος έχει δικαίωμα διάθεσης της κατοικίας η οποία εξυπηρετεί την ικανοποίηση της επιτακτικής ανάγκης στέγασης του έτερου συζύγου, γενικά απαγορεύεται στον πρώτο η διάθεση της κατοικίας εις βάρος του έτερου συζύγου (§ 97 ABGB).

2.5. Υπάρχουν δικαιοπραξίες που καταρτίζονται από τον ένα σύζυγο αλλά δεσμεύουν και τον άλλο;

Στο πλαίσιο της επονομαζόμενης «τακτικής δυνατότητας εκπροσώπησης του/της συζύγου», η σύζυγος που διαχειρίζεται το νοικοκυριό και δεν έχει εισόδημα ή εισόδημα που είναι χαμηλό δύναται να προβαίνει σε καθημερινές δικαιοπραξίες για τον έτερο σύζυγο, οι οποίες αφορούν το νοικοκυριό και δεν υπερβαίνουν ένα καθορισμένο επίπεδο σε σχέση με το επίπεδο διαβίωσης των συζύγων (§ 96 ABGB). Σε αυτή την περίπτωση συμβαλλόμενος είναι μόνο ο αντιπροσωπευόμενος σύζυγος.

2.6. Ποιος είναι υπεύθυνος για χρέη που συνάφθηκαν κατά τη διάρκεια του γάμου; Ποια περιουσιακά στοιχεία μπορούν να χρησιμοποιήσουν οι πιστωτές προκειμένου να ικανοποιήσουν τις αξιώσεις τους;

Κατ’ αρχήν, κάθε σύζυγος είναι υπεύθυνος μόνο για τα χρέη τα οποία σύναψε ο ίδιος/η ίδια προσωπικά. Η δυνατότητα εκπροσώπησης της συζύγου που περιγράφεται στην παράγραφο 2.5 αποτελεί εξαίρεση αυτού του κανόνα.

Print this topic

back to top