2.1. Παρακαλούμε περιγράψτε τις γενικές αρχές: Ποια αγαθά αποτελούν μέρος της κοινοκτημοσύνης περιουσιακών στοιχείων; Ποια αγαθά αποτελούν μέρος των ξεχωριστών περιουσιών των συζύγων;

Το άρθρο 13 του νόμου 232/91 ορίζει ότι ο γάμος δεν μεταβάλλει την περιουσιακή αυτοτέλεια των συζύγων· κάθε σύζυγος διατηρεί και αποκτά τη δική του περιουσία ακόμη και μετά την τέλεση του γάμου. Προφανώς, οι σύζυγοι δύνανται να αποκτήσουν κοινά περιουσιακά στοιχεία· ωστόσο, στην περίπτωση αυτή, κάθε σύζυγος αποκτά ένα εξ αδιαιρέτου ποσοστό στα εν λόγω περιουσιακά στοιχεία. Εάν ο γάμος ακυρωθεί ή λυθεί, ή σε περίπτωση διάστασης των συζύγων, κάθε μέρος δύναται να αξιώσει το μέρος της αύξησης που προέρχεται από τη δική του συμβολή (βλ. υπό το ερώτημα 5.1).

2.2. Υπάρχουν νομικές προϋποθέσεις σχετικά με την κατανομή των περιουσιακών στοιχείων;

Η συμβολή του συζύγου στην αύξηση της περιουσίας του άλλου συζύγου τεκμαίρεται μαχητά ότι αντιστοιχεί στο ένα τρίτο της αύξησης. Εάν ο ενάγων αποδείξει ότι η συμβολή του ήταν μεγαλύτερη του ενός τρίτου, μπορεί να του επιδικαστεί υψηλότερο ποσό ως αποζημίωση από το οικογενειακό δικαστήριο. Η θέσπιση του τεκμηρίου αποτελεί αναγνώριση εκ μέρους του νομοθέτη των δυσχερειών που μπορεί να αντιμετωπίσει ο ενάγων για την απόδειξη της έκτασης της συμβολής του, συχνά έπειτα από πολλά έτη γάμου. Εάν τα αποδεικτικά στοιχεία που θα παρουσιαστούν στο δικαστήριο δεν αποδεικνύουν επαρκώς την έκταση της συμβολής του ενάγοντος στην αύξηση της περιουσίας του άλλου συζύγου, το οικογενειακό δικαστήριο δύναται να επιδικάσει στον ενάγοντα το ένα τρίτο της αύξησης σύμφωνα με το τεκμήριο. Εάν ο ενάγων ζητά να του επιδικαστεί ποσό που υπερβαίνει το ένα τρίτο της αύξησης, υποχρεούται να προσκομίσει επαρκή αποδεικτικά στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι η συμβολή του υπερέβη το ένα τρίτο της αύξησης.

2.3. Οι σύζυγοι πρέπει να προβούν σε απογραφή των περιουσιακών στοιχείων; Εάν ναι, πότε και με ποιον τρόπο;

Σύμφωνα με το άρθρο 14 του νόμου 232/91, αντικείμενο της αγωγής για τη ρύθμιση των περιουσιακών σχέσεων των συζύγων είναι η αύξηση της περιουσίας και η περιουσία καθαυτή (βλ. ερώτημα 5.1). Το δικαστήριο οφείλει να συγκρίνει την περιουσία που έκαστος σύζυγος διέθετε κατά τον χρόνο της τέλεσης του γάμου με την περιουσία που ο ίδιος σύζυγος διέθετε κατά τον χρόνο του χωρισμού, προκειμένου να προσδιορίσει εάν η εν λόγω περιουσία αυξήθηκε κατά τη διάρκεια του γάμου των μερών. Εάν δεν υφίσταται αύξηση ή εάν η περιουσία ενός συζύγου μειώθηκε, το άρθρο 14 δεν τυγχάνει εφαρμογής και ο άλλος σύζυγος δεν διατηρεί καμία αξίωση. Ενόψει των ανωτέρω, κρίσιμη καθίσταται η απόδειξη του ότι η γαμική περιουσία αυξήθηκε κατά τη διάρκεια του γάμου των μερών. Το εάν αυτό θα πραγματοποιηθεί με την σύνταξη απογραφής περιουσιακών στοιχείων ή με άλλα μέσα, επαφίεται στα μέρη.

2.4. Ποιος είναι υπεύθυνος για τη διαχείριση των περιουσιακών στοιχείων; Ποιος έχει δικαίωμα διάθεσης των περιουσιακών στοιχείων; Μπορεί ένας εκ των συζύγων να διαθέσει/διαχειριστεί την περιουσία μόνος του ή είναι απαραίτητη η συναίνεση του έτερου συζύγου (π.χ. στις περιπτώσεις διάθεσης της οικίας των συζύγων); Ποια είναι η επίδραση ενδεχόμενης απουσίας συναίνεσης στην εγκυρότητα μιας νομικής συναλλαγής και στο αντιτάξιμο κατά τρίτων;

Όπως προαναφέρθηκε, το άρθρο 13 του νόμου 232/91 ορίζει ότι ο γάμος δεν μεταβάλλει την περιουσιακή αυτοτέλεια των συζύγων· κάθε σύζυγος διατηρεί και αποκτά τη δική του περιουσία ακόμη και μετά την τέλεση του γάμου. Ως εκ τούτου, έκαστος σύζυγος διαχειρίζεται την ίδια αυτού περιουσία.

2.5. Υπάρχουν δικαιοπραξίες που καταρτίζονται από τον ένα σύζυγο αλλά δεσμεύουν και τον άλλο;

Όχι.

2.6. Ποιος είναι υπεύθυνος για χρέη που συνάφθηκαν κατά τη διάρκεια του γάμου; Ποια περιουσιακά στοιχεία μπορούν να χρησιμοποιήσουν οι πιστωτές προκειμένου να ικανοποιήσουν τις αξιώσεις τους;

Καταρχήν, κάθε σύζυγος ευθύνεται για τις ίδιες αυτού υποχρεώσεις, πλην εάν συντρέχουν ιδιαίτερες περιστάσεις. Για την ικανοποίηση ορισμένης αξίωσης πιστωτή υπέγγυα είναι μόνο η περιουσία του αντίστοιχου οφειλέτη συζύγου.

Print this topic

back to top